محمدرضا یکرنگ صفاکار

محمدرضا یکرنگ صفاکار در سال 1342 خورشیدی در رشت (محله‌ی ساغریسازان) و در خانواده‌ای پنج‌نفره متولد شد. او فرزند اول خانواده‌ی یکرنگ صفاکار بود. دکتر مجتبی یکرنگ صفاکار برادر کوچک او متخصص روانپزشک (اعصاب و روان) است. محمدرضا دوره ابتدایی را در مدرسه رشیدی رشت گذراند.
پدرش اهل موسیقی بود و همین امر سبب شد تا او نیز به موسیقی علاقه‌مند شود. به این ترتیب از دوره‌ی کودکی با جمع‌آوری کاست و نوارهای ویدئوی از آثار هنرمندان موسیقی سنتی و کلاسیک شوق و علاقه‌ی خود را در این زمینه نشان داد.
سنین نوجوانی و جوانی را با علاقه به فیلم و موسیقی گذراند. اولین تجربه‌ی تحلیل فیلم را با اثری از «الکساندر زارخی» و با فیلم «26 روز از زندگی داستایوفسکی» شروع کرد. پس از 20 سالگی برای کار به تهران رفت. او نخست در شرکت داروسازی «روزدارو» به مدت 5 سال فعالیت کرد و سپس به گیلان آمد و فعالیت خود را در زمینه داروسازی در شرکت «بهوزان» رشت ادامه داد. جزء تکنیسین‌های داروسازی بود و چندین سال در این زمینه فعالیت کرد. در سال 1390 در رشته‌ی هومئوپاتی تحصیل کرده که این دوره به دلیل تشدید بیماری چشم نافرجام ماند.
محمدرضا یکرنگ صفاکار در سال 1365 با مهتاب حقیقی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. فرزندان وی هر یک در عرصه موسیقی و نقاشی فعالیت دارند.
او بخش عمده‌ی فعالیت‌های خود را در حوزه‌ی فیلم و موسیقی در سال 1382 خورشیدی در خانه‌ی فرهنگ گیلان (خانه رحمت سمیعی) آغاز کرد. فعالیت‌های او شامل: برگزاری کلاس‌های تحلیل موسیقی با عنوان «موسیقی، خیال، اندیشه» و سخنرانی‌هایی پیرامون موسیقی سنتی و کلاسیک می‌شود که به مدت 19 سال ادامه داشت. او از سال‌های 1383 به عنوان هیئت مدیره انتخابی در خانه فرهنگ حضور موثری داشته است. همچنین از سال 1382 در انجمن سینمای جوان رشت (1398 – 1382) ، تالش و رودبار، در رشته‌های فیلمنامه‌نویسی و کارگردانی به عنوان مدرس مشغول به کار بود.
محمدرضا از دوران کودکی تا پایان عمر با بیماری خود ایمنی دست و پنجه نرم می‌کرد. از همین روی التهاب‌های ریوی، مشکلات قلبی، دردهای رماتیسمی و بیمار چشمی او تشدید یافت. با این اوصاف تا پایان عمرش دست از فعالیت‌های خود برنداشت و همواره در زمینه‌ی نقد فیلم و تحلیل موسیقی مشغول به کار بود. وی بر اثر سرطان در 23 آذر 1401 در بیمارستان طالقانی تهران در سن 59 سالگی دیده از جهان گشود.